mąż ma ciąg alkoholowy co robić

Ale place też kredyt za to nasze wspólne mieszkanie sama po wyprowadzce bo mąż oglosil upadłość konsumencką. On mieszka ja płacę. Za jedno i drugie mieszkanie. Co mam robić bo mój budżet nie jest z gumy i się nie rozciąga ani nie mnoży. Jestem w stanie płacić dalej sama za kredyt na to mieszkanie ale chce tam mieszkać. Odp: Ciąg alkoholowy u męża, jaka pomoc? Myślę, że najważniejsze co możesz zrobić to nie dawać mu przyzwolenia na to , bo jesteś wtedy współuzależniona. On nie ma impulsu do zmian, bo Ty tylko ponarzekasz ale pić dalej może. Ja bym się wyprowadziła, chce pić to będzie sam, nie chce Cię stracić to idzie na leczenie. W Polsce kliniczne kryteria rozpoznania uzależnienia od alkoholu spełnia nieco ponad 3% dorosłych, co stanowi około 850 tys. osób. Ponad 14% Polaków w wieku 18–64 lat (ponad 3,5 mln osób) pije alkohol za często, w za dużych ilościach, w nieodpowiednich sytuacjach i doświadcza z tego powodu problemów. Rozmowa na temat terapii – Pierwszą rzeczą, jaką powinnaś zrobić jest szczere porozmawianie z mężem. Jeżeli wpadł w alkoholowy nałóg, najprawdopodobniej nie będzie chciał się przyznać, że ma problem. Ty nie możesz jednak dawać za wygraną – przyznanie się do alkoholizmu jest bowiem pierwszym krokiem do przemiany. Goście. Napisano Styczeń 5, 2014. Zdradziłam męża prawie 30 lat temu z tym facetem mam dziecko. Naszego synka który urodził się 10 miesięcy po ślubie z moim mężem. Mąż nie wiedział nomor luar negeri gratis untuk whatsapp 2022. Ciąg alkoholowy trwa przynajmniej dwa dni. Tyle mówi definicja. W praktyce chroniczne upojenie alkoholem często przeciąga się tygodniami, a nawet miesiącami. Sytuacje takie są typowe dla osób w zaawansowanych stadiach uzależnienia. Co robić w takim przypadku? Dowiedz się, jak bezpiecznie przerwać cug. Co to jest ciąg alkoholowy? Ciąg alkoholowy to stan nieustającego upojenia trwający minimum 48 godzin, a często znacznie dłużej. Nie jest oddzielną jednostką chorobową, sklasyfikowaną w zestawieniach ICD-10 i ICD-11, stanowi natomiast jedno z zachowań charakterystycznych dla choroby alkoholowej. Poza sytuacjami incydentalnymi, zdarzającymi się osobom nieuzależnionym (np. w czasie wakacyjnego wyjazdu), najczęściej występuje w zaawansowanych stadiach nałogu. Należy w tym miejscu wskazać, że choroba alkoholowa ma cztery etapy: Faza prealkoholiczna, gdy pije się przeważnie w sytuacjach towarzyskich, a szumiące w głowie procenty są źródłem przyjemności i rozluźnienia. Z czasem jednak alkohol zaczyna także służyć do uśmierzania przykrych stanów emocjonalnych, a częstotliwość sięgania po butelkę, kieliszek lub szklankę wzrasta. Faza ostrzegawcza, podczas której głównym celem spożywania napojów wyskokowych staje się chęć uwolnienia od napięcia. Pojawiają się wówczas pierwsze objawy choroby, takie jak zaburzenia pamięci. Faza krytyczna, kiedy to następuje utrata kontroli, zdolność powstrzymania się od picia maleje lub zanika, a coraz częstszą sytuacją są ciężkie upojenia oraz uczucie fizycznego głodu. Na tym właśnie etapie zaczynają się pojawiać pierwsze poważniejsze ciągi alkoholowe. Osoba uzależniona zaczyna koncentrować swoje życie wokół picia i gromadzi zapasy, racjonalizuje, oszukuje siebie i otoczenie, zaniedbuje relacje towarzyskie i zawodowe. Faza chroniczna, w której ciągi stają się codziennością, są coraz częstsze i dłuższe. Uzależniony po alkohol sięga już rano, upija się w samotności. Z czasem pojawiają się patologie, takie jak sięganie po alkohole „niekonsumpcyjne”, zaprzestanie wykonywania obowiązków zawodowych i rodzinnych, kradzieże, oszustwa etc. W definicji ciągu alkoholowego istotne jest zestawienie tego typu zachowań z ich bezpośrednimi przyczynami, a są nimi przede wszystkim utrata kontroli nad piciem oraz pojawienie się silnych objawów zespołu abstynencyjnego. Innymi słowy, osoba będąca w tzw. cugu pije bo musi, by nie cierpieć, nie do końca przy tym panując nad swoim postępowaniem. Ile trwa ciąg alkoholowy i jakie ma objawy? Na pytanie o to, ile trwa ciąg alkoholowy zdążyliśmy już odpowiedzieć. Przypomnijmy, iż w teorii to przynajmniej dwa dni. W praktyce, zwłaszcza w fazie chronicznej, może on być jednak kilkudniowy, dwutygodniowy, czy miesięczny. Najdłuższe miewają charakter nawet wieloletni. Już tydzień ciągu może się wiązać ze znacznymi problemami, jeśli zaś sytuacja taka trwa dłużej lub często nawraca, z reguły wiąże się z katastrofalną degradacją organizmu, a także poważnym zaburzeniem wszelkiego rodzaju relacji osobistych, społecznych, zawodowych, w tym z utratą rodziny, przyjaciół i pracy włącznie. Objawy ciągu alkoholowego są zróżnicowane, związane zarówno ze stanem upojenia samym w sobie, jak też zaburzeniami charakterystycznymi dla choroby alkoholowej, a także postępującym wyniszczeniem ustroju. Należą do nich między innymi: zaburzenia świadomości; niezborność ruchów oraz mowy; zaburzenie procesów intelektualnych; silny przymus picia; wyjęcie picia spod kontroli umysłu; rozdrażnienie, agresja, niepokój; drżenie ciała, nadmierna potliwość; podwyższone ciśnienie tętnicze krwi. W skrajnych przypadkach, gdy cug trwa tygodniami lub miesiącami, po zaprzestaniu picia może się pojawić majaczenie alkoholowe, zwane też białą gorączką lub delirium tremens. Jest to stan poważnych zaburzeń świadomości, z urojeniami, majakami i dolegliwościami somatycznymi. Skutki ciągu alkoholowego. Czy grozi śmiercią? Jakie mogą być skutki ciągu alkoholowego? Najczęściej opłakane. Długotrwałe spożywanie alkoholu powoduje poważne uszkodzenia wątroby, prowadząc do marskości tego narządu i zwiększając ryzyko zachorowania na śmiertelnie niebezpieczny nowotwór. Pojawiają się też zaburzenia rytmu serca, stany zapalne, refluks żołądkowo-jelitowy, wzrost ciśnienia tętniczego, brak apetytu i inne dysfunkcje układu pokarmowego. Powszechne są problemy natury psychicznej, takie jak depresja, stany lękowe, czy zaniki pamięci. Częstą sytuacją jest bezsenność po ciągu alkoholowym, jako jeden z symptomów zespołu odstawienia. Osoby uzależnione, a także ich bliscy pytają niekiedy, czy efektem ciągu alkoholowego może być śmierć. Bezpośrednio rzadko, a jeśli już, to głównie u osób z poważnymi chorobami serca, czy trzustki. Natomiast pośrednio, tak jak zostało wskazane wyżej, przyczyną zgonu mogą być schorzenia wywołane przez nadużywanie alkoholu. Oprócz problemów czysto zdrowotnych, należy też wspomnieć o tym, jakie ma przedłużający się bądź nawracający ciąg alkoholowy skutki społeczne. A są to: osłabienie więzi emocjonalnych z rodziną i przyjaciółmi; zaniedbywanie obowiązków na różnych polach i ich cedowanie na inne osoby; rezygnacja z pasji, zainteresowań, wszelkiego rodzaju aktywności; wciąganie bliskich w sieć współuzależnienia; pojawienie się zachowań wykraczających poza normy społeczne i prawne. Jak przerwać ciąg alkoholowy? Jak przerwać ciąg alkoholowy w domu? Czy w ogóle można to zrobić samemu, czy też niezbędna jest pomoc specjalistycznego ośrodka? Każdy przypadek jest nieco inny. Wiele zależy od stadium uzależnienia, woli i determinacji pacjenta, czy wsparcia jakie może on otrzymać od bliskich. Należy się jednak liczyć z tym, że nagłe przerwanie ciągu u osoby ciężko uzależnionej i długotrwale pijącej może stanowić dla niej zagrożenie zdrowia i życia bardziej bezpośrednie, aniżeli samo spożywanie. Do potencjalnych konsekwencji należą między innymi: zaburzenia pracy serca - w tym tachykardia (częstoskurcz) a nawet zawał; delirium tremens - także uznawane za stan niebezpieczny dla życia, w przebiegu którego występują między innymi drgawki, zaburzenie pracy mięśni, tachykardia, omamy wzrokowe i słuchowe, agresja oraz autoagresja; padaczka alkoholowa – silne napady drgawek pojawiające się od kilku godzin do kilku dni po odstawieniu picia. Ze względu na wymienione ryzyka, z przypadku zaawansowanej choroby, warto jest zdecydować się na odtruwanie w warunkach szpitalnych i pod opieką lekarzy. Choć oczywiście istnieją też bardziej lub mniej skuteczne domowe sposoby na przerwanie ciągu alkoholowego. Przede wszystkim niezbędny jest impuls i wola do tego, by przestać pić. Łatwiej o to przy wsparciu bliskich. Przed rozpoczęciem działań, warto by osoby otaczające alkoholika zasięgnęły niezbędnych informacji, o tym, jak pomóc w takiej sytuacji. Niewątpliwie bowiem może to być ciężki czas. Po odstawieniu alkoholu należy intensywnie nawadniać organizm. Oprócz wody można pić napoje izotoniczne. Warto przyjmować preparaty z witaminą B6. Niezbędne mogą być łagodne leki uspokajające, łagodzące stany lękowe i napięcie emocjonalne, czy ułatwiające zasypianie. Przed ich zastosowaniem dobrze jest skonsultować się z lekarzem, nawet jeśli są to środki wydawane w aptece bez recepty. Dbać też należy o spokój i dobrostan psychiczny. Zaleca się powstrzymanie przed podejmowaniem zadań obciążających psychicznie i fizycznie, chyba że chory potrzebuje się czymś zająć, aby nie myśleć o alkoholu i pojawiającym się głodzie. Jak wyjść z ciągu alkoholowego i dojść do siebie? Nawet jeśli uda się jednorazowo przerwać cug, nie oznacza to wyjścia z choroby. Wedle restrykcyjnej definicji, alkoholikiem pozostaje się do końca życia, nawet po długich okresach abstynencji, zawsze możliwa jest remisja. Niekiedy wystarczy niewielki impuls. Jak wyjść z ciągu alkoholowego i nie wracać do kieliszka? Już samo trzeźwienie jest czasem pełnym wyzwań, a pojawiające się objawy zazwyczaj generują silną chęć napicia się i uśmierzenia psychicznego oraz fizycznego dyskomfortu. W tym momencie szczególnie ważne jest wsparcie otoczenia, polegające na podtrzymaniu motywacji i woli do zerwania z nałogiem. Jest ono istotne także w kolejnych fazach wychodzenia z ciągu, bowiem część dolegliwości nie znika, a pojawiają się kolejne. „Nie mogę spać”, „boli mnie głowa”, „nic mi się nie chce”, „nie mam siły”, „jest mi źle” – to typowe komunikaty, oddające stan, w którym znajduje się osoba przerywająca długotrwałe spożywanie alkoholu. Na tym etapie warto już szukać pozytywnych wzmocnień. Zająć się naprawą relacji interpersonalnych, skupić na więziach emocjonalnych, angażować w pracę i obowiązki domowe. Dobrym rozwiązaniem może być zmiana otoczenia, choćby trywialne wyjście na spacer, poza cztery ściany, w których odbywały się wcześniej libacje. Należy pamiętać, że powrotom do picia będzie zapobiegać ustabilizowanie sytuacji życiowej i emocjonalnej. Im mniej powodów do stresu i smutku, tym większe szanse powodzenia. Choć może być to trudne w praktyce, należy unikać sytuacji towarzyskich, w których pojawia się alkohol, na przykład imprez, czy wyjść do pubu. W praktyce tego typu testowanie silnej woli może być próbą, której nie uda się pomyślnie przejść. Jakie leki po ciągu alkoholowym? Wyjście z ciągu alkoholowego, a następnie podjęcie skutecznej walki z uzależnieniem, często jest możliwe jedynie z pomocą fachowców, lekarzy oraz terapeutów uzależnień. Jak odtruć organizm i jakie leki przyjmować? Także w warunkach szpitalnych, podejmowane na początku działania mają na celu zapobieżenie niebezpiecznym dla życia konsekwencjom odstawienia. Działania specjalistów skoncentrowane są na nawodnieniu organizmu. Podaje się też duże ilości elektrolitów, preparaty glukozowe oraz witaminy z grupy B. Gdy zaistnieje taka konieczność aplikuje się leki przeciwbólowe, nasenne, uspokajające, przeciwpsychotyczne, zmniejszające napięcie mięśniowe, czy zapobiegające atakom padaczki. Ważne: Należy pamiętać, że detoks jest dopiero pierwszym etapem walki z szerszym problemem, jakim jest uzależnienie. W kolejnych tygodniach i miesiącach duży nacisk kładzie się na psychoterapię, a gdy jest to niewystarczające, pacjentom podawane są leki o różnych mechanizmach działania. Mogą one na przykład powodować awersję, tudzież lęk przed piciem oraz bolesną w skutkach interakcję między środkiem farmakologicznym a alkoholem. Przyznanie się do uzależnienia przed samym sobą jest bardzo trudne, a zaprzeczanie i wypieranie problemu są częstymi mechanizmami. Oczywistym kierunkiem poszukiwania pomocy jest ośrodek leczenia uzależnień, ale - z tego, co Pani pisze - taki scenariusz na ten moment nie jest możliwy. Warto spróbować skonfrontować męża z faktami - "jeśli nie masz problemu z alkoholem, to psycholog/inny specjalista to potwierdzi". Proszę pamiętać też o tym, że Pani, jako partnerka osoby uzależnionej, również ma prawo skorzystać ze wsparcia; konsultacja ze specjalistą leczenia uzależnień może dostarczyć wielu wskazówek, co może Pani zrobić, aby zachęcić męża do leczenia oraz co robić, jeśli mąż nadal z pomocy nie będzie chciał skorzystać. Jak postępować z mężem, który jest alkoholikiem? Jakie zachowania sprawiają, że trwa on w uzależnieniu? Gdzie szukać pomocy w leczeniu uzależnień w Szczecinie? Poznaj formy pomocy dostępne dla osób uzależnionych i współuzależnionych. Mąż alkoholik – jakie zachowania sprawiają, że trwa w uzależnieniu? Mąż alkoholik Jeśli więc Twój mąż jest osobą uzależnioną, to z pewnością zastanawiasz się, jak postępować w sytuacjach takich, jak ciąg alkoholowy czy konflikty wywołane nadużywaniem alkoholu. Co robić, gdy osoba uzależniona jest o krok od utraty pracy, rozbiła samochód albo potrzebuje pieniędzy na spłatę alkoholowych długów? Pamiętaj, że Twój mąż alkoholik w rzeczywistości jest osobą chorą i wymaga profesjonalnego leczenia oraz mądrego wsparcia ze strony najbliższych. Niestety, często zdarza się, że podejmowane przez żonę lub dorosłe dzieci działania, w rzeczywistości sprzyjają trwaniu osoby uzależnionej w chorobie. Dlaczego? Przede wszystkim, osoba uzależniona powinna być konfrontowana z konsekwencjami swojego uzależnienia. Musi doświadczać przykrych skutków picia, by dostrzec, jak niszczycielski wpływ na jej życie ma choroba alkoholowa. Nie należy więc rozkładać nad mężem alkoholikiem parasola ochronnego i podnosić jego komfortu picia. W żaden sposób nie pomoże mu: spłacanie długów zaciągniętych pod wpływem alkoholu,tłumaczenie go przed szefem i współpracownikami,kłamstwa dotyczące powodów jego nieobecności na spotkaniach rodzinnych,sprzątanie po jego libacjach alkoholowych,opiekowanie się nim podczas „kaca”,udawanie, że problem alkoholowy nie istnieje. Wszystkie tego rodzaju działania sprawiają, że mąż alkoholik nie chce się leczyć – bo dlaczego miałby pójść na terapię leczenia uzależnień, skoro wszystko w jego życiu jest w porządku, a on nie uznaje swojej choroby? Właśnie dlatego zdejmowanie z męża alkoholika odpowiedzialności za swoje działania w rzeczywistości bardzo mu szkodzi i opóźnia rozpoczęcie terapii uzależnień. Pamiętaj, że mąż alkoholik musi mierzyć się z silnie działającymi na niego mechanizmami uzależnienia (mechanizm iluzji i zaprzeczeń) i łagodzenie skutków jego picia tylko utwierdza go w przekonaniu, że nie jest on uzależniony i nie potrzebuje pomocy specjalistów. Przeczytaj również: Jak pomóc osobie uzależnionej? 10 zasad postępowania Mąż alkoholik – jak postępować, by naprawdę mu pomóc? Aby mąż alkoholik zdecydował się na terapię leczenia uzależnień, musi najpierw dostrzec swój problem związany z nadużywaniem alkoholu. Już wiesz, że dopiero kiedy Twój mąż na własnej skórze odczuje nieprzyjemne i często bardzo bolesne skutki swojego uzależnienia, istnieje duża szansa na rozpoczęcie przez niego abstynencji i leczenia. Jak mu w tym pomóc? Niezwykle ważne jest w tej sytuacji Twoje wsparcie oraz wiara w powodzenie terapii. Mąż alkoholik, który postanowił się leczyć, często czuje się zagubiony, winny lub niepewny swojej decyzji. Pokaż mu, że może na Ciebie liczyć i popierasz jego działania (takie jak uczęszczanie na terapię ambulatoryjną, detoks czy pobyt na oddziale dziennym). Bądź cierpliwa i wyrozumiała – zwłaszcza na początku procesu trzeźwienia, gdy Twój mąż alkoholik wielu rzeczy (np. zdrowego radzenia sobie ze stresem) uczy się praktycznie od nowa. Pamiętaj także o tym, że w wielu przypadkach potrzebuje przestrzeni tylko dla siebie, a utrzymywanie abstynencji stanie się dla niego jedną z najważniejszych rzeczy w życiu. Przeczytaj również: Wsparcie bliskich w leczeniu uzależnień Zanim jednak się to stanie, musi sięgnąć po profesjonalną pomoc. Gdzie jej szukać i jakie formy leczenia ma do wyboru Twój mąż alkoholik? Mąż alkoholik – jakie formy pomocy są dostępne? Terapia leczenia uzależnień może przebiegać na różne sposoby, indywidualnie dopasowane do potrzeb osoby uzależnionej. Najczęściej polecanym modelem leczenia jest kilkutygodniowy pobyt w całodobowym ośrodku terapii uzależnień, a następnie kontynuowanie terapii w trybie ambulatoryjnym po wyjściu z ośrodka. Innym rodzajem wsparcia dla osób uzależnionych jest pobyt na oddziale dziennym, gdzie organizowanie są zajęcia psychoedukacyjne, terapia grupowa oraz terapia indywidualna. Dowiedz się więcej o leczeniu uzależnień w Szczecinie w Ośrodku Leczenia UzależnieńTerapia Nowe Życie. Formy pomocy osobie uzależnionej Stacjonarna terapia uzależnień Stacjonarna terapia uzależnień zapewnia choremu pełne wsparcie osób specjalizujących się w leczeniu choroby alkoholowej. Dzięki całodobowemu pobytowi w ośrodku Twój mąż alkoholik może w pełni skupić się na zdrowieniu. Zostaje również odcięty od środowiska, które mogłoby spowodować u niego nawrót choroby. Oddział dzienny leczenia uzależnień Terapia na oddziale dziennym leczenia uzależnień w Szczecinie zapewnia osobie chorej zajęcia psychoedukacyjne, terapię i (w razie potrzeby) konsultacje psychiatryczne. Terapia odbywa się od poniedziałku do piątku, a uzależniony wciąż może prowadzić normalne życie, wracając popołudniami do domu. To szczególnie polecane rozwiązanie dla osób, które nie mogą uczestniczyć w stacjonarnej terapii lub są już po pobycie w ośrodku. Ambulatoryjna terapia uzależnień Terapia uzależnień w trybie ambulatoryjnym (in. dochodzącym) polega na cyklicznym uczęszczaniu na sesje terapeutyczne bez potrzeby przebywania w ośrodku. Najczęściej z takiej formy leczenia korzystają osoby, które mają już za sobą kilkutygodniową, intensywną psychoterapię na oddziale dziennym lub stacjonarnym. Grupy samopomocowe AA Grupy samopomocowe np. Anonimowi Alkoholicy. Jest to forma samopomocy, co oznacza, że w spotkaniach grup AA nie biorą udziału certyfikowani terapeuci uzależnień czy psycholodzy, a jedynie osoby uzależnione. Wielu alkoholików czerpie z mityngów AA siłę i motywację do pozostawania w trzeźwości. Często jest również pierwsze miejsce, gdzie mąż alkoholik kieruje swoje kroki po odbyciu profesjonalnej terapii lub w jej trakcie. Jak zadbać o siebie, gdy mąż jest alkoholikiem? Już wiesz, jak postępować ze swoim uzależnionym mężem. Niestety, bardzo często pomaganie alkoholikowi przeradza się w życiową misję jego żony, która zupełnie zapomina o własnych potrzebach. Bardzo często wiąże się to z syndromem współuzależnienia. Polecamy przeczytać: Czy jestem współuzależniona? Współuzależnienie dotyka osoby blisko związane z uzależnionym. Jest charakterystycznym sposobem funkcjonowania, który wykształca się na skutek długotrwałego życia w permanentnym stresie i napięciu spowodowanym uzależnieniem osoby bliskiej np. męża. Współuzależnienie objawia się zupełnym porzuceniem własnych celów i pragnień na rzecz „ratowania” męża alkoholika. Osoba uzależniona dzięki temu staje się centrum wszechświata (czy raczej – centrum rodziny), wokół której kręci się dosłownie wszystko i wszyscy. Osoba współuzależniona (najczęściej żona lub partnerka) zupełnie zapomina o własnych potrzebach, nie dba o swój komfort psychiczny i nie stawia należytych granic alkoholikowi. Współuzależnienie sprawia, że poświęcasz całą swoją energię na naprawianie szkód, które czyni uzależniony partner. Wszelkimi sposobami próbujesz również powstrzymać go od picia. W repertuarze częstych zachowań kobiety współuzależnionej są groźby, prośby, próby wspólnego picia, szantaże emocjonalne czy straszenie męża alkoholika np. rozwodem. Prawda jest jednak taka, że w pierwszej kolejności musisz zadbać o siebie i swoje zdrowie psychiczne. Tylko wtedy będziesz w stanie w zdrowy sposób wspierać męża w wychodzeniu z uzależnienia. Warto więc zastanowić się nad uczestnictwem w terapii współuzależnienia. Terapia współuzależnienia, czyli terapia dla żon alkoholików Jeśli dostrzegasz u siebie objawy współuzależnienia, to dla dobra zarówno swojego – jak i w imię powodzenia terapii Twojego męża, rozpocznij terapię współuzależnienia. To leczenie dedykowana jest osobom, które tak bardzo skoncentrowały się na pomaganiu innym, że zupełnie zapomniały o sobie. Na terapii współuzależnienia nauczysz się dbać zarówno o swoich bliskich, jak i o siebie. Nauczysz się reagować w sytuacjach kryzysowych i przepracujesz trudne emocje, które mogą się u Ciebie pojawiać w związku z uzależnieniem męża. Gdzie szukać pomocy w leczeniu uzależnień w Szczecinie? Jeśli borykasz się ze współuzależnieniem lub uzależnieniem od alkoholu albo innych substancji psychoaktywnych, to rozważ pobyt w naszym Ośrodku Leczenia Uzależnień w Szczecinie. Kompleksowo zajmujemy się zarówno osobami uzależnionymi, jak i ich bliskimi oraz rodziną. Jeśli podejrzewasz u siebie syndrom współuzależnienia, to sięgnij po profesjonalną pomoc naszego ośrodka. To ważne, jeśli pragniesz wspierać swojego męża, partnera, brata lub syna w procesie trzeźwienia. Pamiętaj również, że Terapia Nowe Życie zapewni mu całodobową opiekę i intensywną psychoterapię oraz psychoedukację na najwyższym poziomie. Leczenie uzależnień w Szczecinie odbywa się w komfortowych warunkach. Chory może spędzać czas wolny na wiele różnych sposobów (np. praca twórcza), jednocześnie cały czas pozostając pod opieką certyfikowanych terapeutów uzależnień i doświadczonego personelu. Jeszcze dziś możesz się z nami skontaktować. Poznaj warunki i ofertę OŚRODKA LECZENIA UZALEŻNIEŃ „NOWE ŻYCIE” Śledź nas na Facebooku

mąż ma ciąg alkoholowy co robić